Piepjes, alarmbellen, verpleegkundigen, af en toe een babygeluidje en dan weer stilte. Kenmerken van de plek waar het leven veel te vroeg begint en soms ook veel te vroeg eindigt. Hoe blijf je als ouders overeind, terwijl je hele leven ineens op zijn kop staat? Waar put je hoop uit als alles onzeker is?