Een film over de fotograaf Paul Blanca, een internationaal gevierd kunstenaar die in New Yorkse kunstkringen triomfen kende en bevriend was met Robert Mapplethorpe, Keith Haring en Richard Gere. Maar alles stopte toen Rob Scholte hem ten onrechte in 1995 ervan beschuldigde de bom onder zijn auto te hebben geplaatst. Blanca werd daarmee de eerste gecancelde kunstenaar van Nederland; musea, galerieën en verzamelaars verbraken alle contacten en zijn kunstenaarschap werd ondermijnd. Blanca overleed op 62-jarige leeftijd na een leven van drugs- en alcoholgebruik. In een mogelijk vergeefse poging een wegkwijnend leven te behoeden voor een roemloze ondergang, filmde Ramón Gieling Paul Blanca in zijn laatste maanden. Door middel van de camera zijn we getuige van Blanca’s worsteling tegen de vergankelijkheid van zijn lichaam en het onverbiddelijke verstrijken van de tijd. Daarnaast schetst de film Paul Blanca door de ogen van de mensen om hem heen. Erwin Olaf, Hans van Manen, Koos van Breukel, Wim van Sinderen, Henk Schiffmacher en zijn partner Louise van Teylingen, Benno Vlaswinkel, zijn levensgezellin Marlies Jongsma, Cees Dam, Rob Malasch en Hans Kemna spreken voor het eerst openlijk over dit vergeten Nederlandse kunstenaars icoon.